دست ساز هایی که هزینه زیادی ندارن معمولا به این دلیل که نگران خراب شدن و حیف شدنش نمیشیم بیشتر کیف و لذت دارن و با خیال راحت تری میشه باهاشون کار کرد. ملیله کاغذی هم از این دست دست ساز هاست. با این هنر بسیار زیبا میشه آثا فوق العاده ای رو خلق کرد. فقط کافیه کمی سلیقه و خلاقیت به خرج داد. در این مطلب آموزش ساخت یک کوشوار بسیار زیبا رو با ملیله کاغذی قرار میدم.
لوازم مورد نیاز برای ساخت گوشوار با ملیله کاغذی
کاغذ رنگی در چند رنگ متفاوت
قیچی یا کاتر برای نواری کردن کاغد ها
چسب مایع
قلاب بافتنی
لوازم مخصوصی برای ملیله کاغذی وجود داره. یک قلاب مخصوص. چسب های سوزنی مخصوص و همینطور نوار های کاغذی آماده. از اونجایی که این لوازم در بازار های ما پیدا نمیشه کاملا خود کفا عمل میکنیم و از لوازم مشابه استفاده میکنیم.
آموزش ساخت گوشواره
قبل از هر چیز باید کاغذ ها رو به ضخامت 5-6 میلیمتر برش بزنیم. من با کاتر این کار رو انجام دادم. کاغذ ها رو 3 تا 3تا روی هم میذارم و با کاتر و خط کش، نیم سانت به نیم سانت از طول برش میزنم. شما اگه با قیچی راحت تر بودید میتونید با قیچی کار کنید. فقط هرچی ضخامت ها دقیق تر باشه و مرتب تر برش بخوره نتیجه بهتری رو مشاهده میکنید.
برای اشکهای داخلش هم ابتدا 4 دایره در سایز حدود ربع دایره بالا درست میکنیم. کاغذی نوار رنگ دیگه ای رو هم مثل مرحله 2 عکس پایین دور قلاب یا بادستمون میپیچیم و داخل دایره ها قرار میدیم. بعد ه یه تا میزنیم تا به شکل مرحله 4 در بیاد.
اشک متوسط برای داخل گوشوار
چسباندن اشکهای متوسط در اشک بزرگ
برای اشکهای کوچیکتر هم مثل بالا و در سایز نصف اندازه بالایی درست میکنیم. و اینبار 8تا. برای هر لنگه گوشوار 4تا.
اشک های کوچک برای گوشوار
تنه اصلی گوشوار
برای آویز گوشوار ابتدا دو دایره کوچیک مثل عکس زیر ئرست میکنیم و روی لنگه های گوشوار میچسبونیم.
دو دایره برای قسمت انتهایی
بعد هم با سیم مفتول که بهتره مسی باشه تا حساسیت زا نباشه، حلقه هایی مثل شکل درست میکنیم و به دایره های
اصطلاحات سایه روشن، مایه ترکیبی، رنگ پایه سیری و شدت یکی از با ارزش ترین نمودارهای روابط میان رنگ های مثلثی است که ابداع این اصطلاحات رنگ ها را یک زمانی به گوته نسبت می دادند. در این مثلث رنگ های قرمز، زرد و آبی (رنگ های اصلی ) روش های سه گانه مثلث را تشکیل می دهند و رنگ های نارنجی، سبز و ارغوانی (رنگ های فرعی که از ترکیب دو تا از رنگ های اصلی به دست می آیند) در میان آن ها قرار گرفته اند.
رنگ های مکمل در اصطلاحات رنگ ها
رنگ هایی که در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارند مانند رنگ های زرد و سبز ،رنگ های مکمل نامیده می شوند. زیرا یکدیگر را تکمیل می کنند و هر کدام رنگ هایی را که جذب می کند، دیگری منعکس می کند. چنانچه رنگ ها با نسبت های درست مخلوط شوند، رنگ خنثی یا خاکستری تولید می کنند.
تاثیر روانی رنگ ها
در ادامه بحث اصطلاحات رنگ ها ، باید گفت رنگ، یک بعد روانی نیز دارد. مثلا رنگ های زرد و قرمز طبیعتا به نشانه گرمی و رنگ های سبز و آبی به نشانه سردی به کار برده میشوند.غالبا چنین به نظر می رسد که رنگ های گرم پیشروی می کنند و رنگ های سردعقب نشینی می کنند.
شدت رنگ
شدت رنگ از اصطلاحات رنگ ها است که مربوط به پر رنگی و کم رنگی آن است. رنگهای اصلی دارای بالاترین شدت رنگ یا درخشندگی میباشند.
ارزش رنگ
روشنی یا تیرگی رنگهای مختلف را ارزش رنگ میگویند. رنگهای تاریکتر و شفافتر از نظر بصری سنگینی و وزن بیشتری از رنگهای روشن تر و خفه تر دارند. رنگهای تیره به نظر کوچکتر از رنگهای روشن می آیند.
ته رنگ
ته رنگ یا (hue) از اصطلاحات رنگ و اسامی رنگهای مختلف مثل قرمز یا آبی یا سبز است.
اصطلاحات رنگ ها
رنگهای سرد و گرم
شاید صحبت از گرمی و سردی رنگ عجیب به نظر برسد اما تجربه علمی نشان داده است که در یک اتاق سبز یا آبی (سبز و آبی جزو رنگهای سرد هستند) احساس سرما به انسان دست میدهد. در حالی که اتاقی به رنگ قرمز یا نارنجی حس گرما را در انسان بیدار میکند. در تجربه مذکور، افرادی که در اتاق سبز آبی بوده اند در حرارت ۱۵ درجه احساس سرما کرده اند، حال آنکه ساکنان اتاق نارنجی، قرمز در حرارت ۱۱ تا ۱۳ درجه سانتیگراد احساس سرما نکرده اند. در حقیقت رنگهای سرد، گردش خون را کند میکنند و رنگهای گرم باعث سرعت جریان آن میگردند. برای نمایش اجسام نزدیک از رنگهای گرم و برای نمایش اجسام دور از رنگهای سرد استفاده میشود. رنگهای گرم مانند انواع زرد، قرمز و نارنجی و رنگهای سرد مانند انواع آبی، سبز و بنفش را می توان برای اصطلاحات رنگ ها معرفی کرد.
رنگ مایه
رنگ مایه یا تنالیته درجات مختلفی از رنگ میباشد که با نور منعکس شده از ماده رنگی رابطه دارند. درجات مختلف رنگ را یک بار به وسیله ترکیب با سفید و نیز به وسیله رقیق کردن رنگ با آب میتوان به دست آورد.
رنگهای اصلی و فرعی از اصطلاحات رنگ ها
رنگ اصلی، از اصطلاح رنگ ها است که این رنگ را از ترکیب رنگهای دیگر نتوان به دست آورد. بر اساس تئوری کلاسیک رنگ، رنگهای اصلی عبارتند از: زرد، قرمز، آبی. از حیث نظری با استفاده از این سه رنگ و افزودن سفید، تمام طیف رنگها را میتوانیم به دست آوریم.رنگهای اصلی در نهایت درخشندگی و اشباع میباشند. رنگهایی که مستقیماً از ترکیب رنگهای اصلی به دست می آیند به رنگهای فرعیموسومند و عبارتند از: نارنجی که از ترکیب قرمز و زرد، بنفش که از ترکیب قرمز و آبی، سبز که از ترکیب آبی و زرد به وجود می آیند.
رنگهای مکمل و متضاد در اصطلاحات رنگ ها
دو رنگ مکمل، دو رنگی هستند که تمام طیف رنگ ها را در خود داشته باشند. مثلاً رنگهای قرمز و سبز دو رنگ مکمل یکدیگرند. زیرا رنگ سبز ترکیبی از زرد و آبی است و قبلاً گفتیم که زرد، آبی و قرمز رنگهای اصلی هستند که از ترکیب آنها میتوانیم تمام طیف رنگ ها را به دست بیاوریم. بنابراین، رنگ مکمل هر رنگ اصلی عبارت است از ترکیب دو رنگ اصلی بایکدیگر. هر دو زوج رنگ مکمل با یکدیگر متضاد نیز میباشند. یعنی در کنار یکدیگر اختلاف شدیدی را به چشم می آورند. به طور مثال در یک فضای وسیع سبز رنگ چند لکه کوچک قرمز به راحتی به چشم میخورد و خود را نمایان میسازد و با درخشندگی تضاد خود را با زمینه سبز نشان میدهد و تعادل لازم را در چشم برقرار می کند.
قبلا گفتیم که برای سایه زدن ابتدا باید جهت نور را مشخص کنیم؛ قسمت های پشت به نور تیره و قسمت های رو به نور روشن می شود. در هر مکعب ما فقط می توانیم سه وجه را ببینیم، وجه پشت به نور کاملا تیره و وجه رو به نور کاملا روشن می شود و وجه بالایی متوسط سایه زده می شود.
دقت کنید در هنگام سایه زدن، خط دیگه معنا ندارد، اختلاف شدید سایه و روشن باعث ایجاد خط می شود، یعنی هنگامی که رنگ سایه یکدفعه عوض می شود، آنجا همان خط است. به خطوط مکعب دقت کنید...
چون سطح مکعب یک سطح کاملا صاف است، باید کاملا صاف و یکنواخت سایه بزنیم. (مثل خودش)
اولین نوع طبقه بندی دوربینها، براساس قطع فیلم آنهاست. که شامل دوربینهای قطع بزرگ ، قطع متوسط، قطع کوچک، مینوکس یا کارآگاهی و دوربین های خاصی می شود. دوربین های قطع بزرگ :حجم و وزن زیادی دارند و بیشتر در آتلیه ها بر روی سه پایه استفاده می شود و آنها را دوربین های آتلیه ای می نامند. با فیلمهای تک صفحه ای موسوم به فیلم تخت کار می کنند. فیلم های تخت در ابعاد 9×6 سانتی متر تا اندازه های 40 ×30 نیز ساخته می شوند. در جعبه های 25 عددی بسته بندی می شود این فیلم ها را در تاریکی در محفظه ای به نام شاسی قرار می دهند و پس از تنظیم دوربین، در محل شیشه مات گذاشته و پس از عکسبرداری برداشته می شوند.
دوربین های قطع متوسط :کم حجم تر هستند در فضاهای غیرآتلیه ای نیز کاربرد دارند. قطع فیلم این دوربین ها 120 است. عرض فیلمهای 120، 5/61 میلیمتر و طول آنها ثابت است دوربین های مختلف تعداد متفاوتی را با این فیلمها عکاسی می کنند چون کادر آن متفاوت است. فیلمهای 120، دور قرقره سیاهرنگ فلزی یا پلاستیکی همراه با نوار کاغذی که داخل آن سیاهرنگ است پیچیده شده اند.
دوربین های قطع کوچک : این دوربین ها کم حجم بوده و پرمصرف ترین نوع دوربین هاست. فیلم 135 و 126 مصرف می کنند اما نوع 35 آن رایج تر است. عرض فیلم های 135 ، 35 میلیمتر است و برای 12،18،20،24،27،36 قطعه عکسبرداری،عرضه می شود. رایج ترین کادر آن 36×24 میلیمتر است این دوربین ها به Halffram نیز موسوم اند. در داخل محفظه ی پلاستیکی یا فلزی موسوم به «کات» قرار می گیرند. کادر فیلم های 126 ، 245 × 24 میلیمتر است و فقط برای دوربین های نوع پک استفاده می شود در یک طرف سوراخ دارند و در کاستهای مخصوص قرار می گیرند. در دوربین های 135 پس از اتمام فیلم قبل از بیرون آوردن آن باید فیلم را به وسیله اهرم برگردان فیلم به داخل کاست کشید اما در دوربین های 120 این کار ضروت دارد. همین طور در فیلم های 126 نیز نیازی به این کار نیست.
دوربین های مینوکس یا کارآگاهی : فیلم 110 مصرف می کنند دارای جثه کوچکی هستند و کاربرد غیر حرفه ای دارند.
دوربین های خاص:دوربین های پولاروید و دوربین های ویژه و تخصصی
دومین نوع طبقه بندی دوربین ها، بر اساس نحوه تشکیل تصویر در منظره یاب دوربین هاست. در منظره یاب دوربین های قطع بزرگ، تصویر به صورت واژگون چپ و راست دیده می شود و در دوربین های قطع متوسط، تصویر چپ و راست دیده می شود و در دوربین های قطع کوچک ،تصویر با موضوع هم جهت است.
ترکیب بندی مواج: ترکیب های مواج به دو گونه معرفی می شوند: نخست ترکیبی که معرف التهاب و اضطراب درون است مثل آثار ونگوگ و دیگری ترکیب های مواجی که به تنظیمی موزون و حساب شده. ترکیب مواج نوعی شور جنون آسا و پرتحرک و تداعی کننده آثار اکسپرسیونیست ها است.